เสือ จ้าวพยัคฆ์ หลวงพ่อหวั่น วัดคลองคูณ จ.พิจิตร รุ่นคลังสมบัติ เนื้อประกายรุ้ง ปี ๒๕๖๐

เสือ จ้าวพยัคฆ์ หลวงพ่อหวั่น วัดคลองคูณ จ.พิจิตร รุ่นคลังสมบัติ เนื้อประกายรุ้ง หมายเลข ๔๔๓ ปี ๒๕๖๐

รหัสสินค้า – B66 00466

หมายเหตุ : ภาพที่ลงโชว์ไว้เป็นภาพตัวอย่างถ่ายจากองค์จริง ซึ่งมีการปรับแต่งแสงเพื่อความสวยงามเพียงเล็กน้อย หากอยากชมภาพองค์จริง กรุณา แอดไลน์ (Line) : tik_suratin ทางร้านจะส่งภาพองค์จริงชมก่อนตัดสินใจ หรือ โทร.สอบถามรายละเอียดวัตถุมงคลที่จะสั่งบูชาก่อนได้ ที่เบอร์ 097-236-5353

รับประกันแท้ 100% ตามหลักสากล

เงื่อนไขการจัดส่ง

-  ราคาเช่าบูชาไม่เกิน 500 บาท ส่งแบบลงทะเบียน หากต้องการให้ส่งแบบ EMS เพิ่มอีก 50

-  ระยะการจัดของไปรษณีย์แบบ EMS ประมาณ 1-2 วันขึ้นอยู่กับพื้นที่ในการจัดส่ง

-  ระยะการจัดของไปรษณีย์แบบลงทะเบียน ประมาณ 3-5 วันขึ้นอยู่กับพื้นที่ในการจัดส่ง

ทางร้านยินดีให้บริการ และ ขอขอบพระคุณลูกค้าทุกท่าน ที่ให้ไว้วางใจทางร้านที่เป็นอย่างดีตลอดมา

เสือ จ้าวพยัคฆ์ หลวงพ่อหวั่น วัดคลองคูณ จ.พิจิตร รุ่นคลังสมบัติ เนื้อประกายรุ้ง หมายเลข ๔๔๓ ปี ๒๕๖๐ ขนาดจากหัวถึงหาง 5 ซม  

เครื่องรางนี้ มีพุทธคุณด้านใด

เสือเป็นเจ้าป่า เครื่องรางที่จัดสร้างเป็นรูปเสือ จะโดดเด่นในด้านมหาอำนาจ เสือเป็นสัตว์ดุร้าย แต่ผู้คนก็ชื่นชอบชื่นชม อยากเห็นอยากชมตัวเป็นๆ จึงโด่ดเด่นด้านเมตตา บูชาไว้คุ้มครอง ปกป้อง ภัยอันตรายต่างๆ ได้ค่ะ โดยเฉพาะกันคุณไสย กันสิ่งอัปมงคล ลมเพ ลมพัด มนต์ดำ คาถาต่างๆ รวมทั้งภูต ผี ปีศาจ ว่ากันว่า ใครโดนผีเข้าให้ไปแขวนไว้ ผีออกทันที ใช้ได้ผลเป็นอย่างดี จริงๆ ค่ะ รวมทั้ง ป้องกันภัยในเรื่องแคล้วคลาด ปลอดภัย คงกระพัน เดินป่า กันเขี้ยวงา สัตว์มีพิษร้าย กัดได้เป็นอย่างดีค่ะ นอกจากนี้ ยังมีคุณในด้านการทำมาหากินอีกด้วย ด้านเมตตา มหานิยม มหาอำนาจ ก็ดีมากค่ะ เป็นที่เกรมขามของผู้คน เจ้านายใช้ ลูกน้องเกรงใจ ลูกน้องใช้ เจ้านายเอ็นดูค่ะ ..

ความเชื่อด้าน พุทธคุณของเครื่องราง เสือ

“เสือ” เป็นสัญลักษณ์ของอำนาจราชศักดิ์สำแดงฤทธิ์ทำให้เป็นที่ครั่นคร้ามเกรงกลัว นับถือแก่ปวงชน และสัตว์ทั้งหลาย ผู้ใดเกิดปีขาล หรือปีเสือโหราจารย์ท่านมักจะทำนายทายทักตามตำราพรหมชาติว่า "ผู้นั้นมักกล้าแข็งเวลาจะไปหาผู้ใด มักไม่เกรงใจ ผู้อื่นเสียอีกกลับต้องกลัวเกรงผู้คนมักสรรเสริญเยินยอว่าดีต่อหน้าเสมอ"

คนปีขาลมักจะ ได้ดีเพราะรับราชการ ทำงานเมืองจะก้าวหน้ามีอำนาจวาสนาสู อาสาเจ้านายดีนัก มักจะสำเร็จนำเกียรติยศชื่อเสียงมาให้วงศ์ตระกูล มักได้ลาภจากคนขาวเหลืองและจะอุปถัมภ์ค้ำชูอุดหนุนให้ดวงดีเด่น เป็นต้น

ตามคติความ เชื่อของคนเล่นของเชื่อว่า “เสือ” เป็นสัญลักษณ์ของอำนาจราชศักดิ์ สำแดงฤทธิ์ ทำให้เป็นที่คร้ามเกรงนับถือแก่ปวงชนทั้งหลาย ผู้ที่พกหรือใช้เครื่องรางประเภทเสือไม่ว่าจะเป็นเขี้ยวเสือแกะ ตะกรุดหนังเสือ ผ้ายันต์รูปเสือรวมทั้งการสักยันต์ลายเสือ จะมีพุทธคุณเด่นด้านคงกระพันชาตรี แคล้วคลาดรวมทั้งมหาอุด

ถ้าหากนำติดตัว ไปหนทางใกล้ไกล หรือเดินทางเข้าป่าดงพงพีเผชิญฝูงสัตว์ร้ายและภูตผี จะมิกล้าทำอันตรายใดๆเป็นคงกระพันมหาอุดและแคล้วคลาดเป็นที่สุด

แม้แต่ผู้ป่วย เป็นโรคคางทูมโบราณมักจะให้คนที่เกิดปีขาลเขียนตัวอักษร “เสือ” เป็นภาษาจีว่า “โฮ้ว” แล้วลงด้วยหมึกจีนวาดเขียนไว้ตรงบริเวณคางทั้งสองข้างท่านว่าแก้โรคคางทูม ได้ชะงัดนักแล

นอกจากนี้แล้ว ยังมีคติความเชื่ออย่างหนึ่งเรื่องการบริกรรมคา เชื่อกันว่ามีคาถาอยู่ ๒ บท ที่คนมักใช้บริกรรมเพื่อบังเกิดมีสง่าราศรี มีตบะเดชะเป็นที่ครั่นคร้ามของคนทั้งปวงให้เกรงกลัว เช่น ไปพบผู้ใหญ่ เจ้านายรวมทั้งหรือเผชิญศัตรู

บทแรก คือ คาถาพญาเสือโคร่ง ให้บริกรรมโดยเริ่มจากตั้งนะโม ๓จบ และตามด้วย "พยัคโฆ พยัคฆา สัญ ญา ลัพ พะ ติ อิ ติ หิ หัม หึม"

บทที่สอง คือ คาถาพญาเสือมหาอำนาจให้บริกรรมโดยเริ่มจากตั้งนะโม ๓ จบ  "ตะมัตถัง ปะกาเสนโต ตัวกูคือพญาพยัคโฆ สัตถาอาหะ พยัคโฆ จะ วิริยะ อิมังคาถามะหะ อิติ ฮ่ำ ฮึ่ม ฮึ่ม"

อุปเท่ห์การใช้ คาถาอาคมขลัง สิทธิการิยะท่านว่าสาธุชนใดบูชาเขี้ยวเสือ ตะกรุดหนังเสือ ผ้ายันต์เสือ ติดตัวห่อใส่ผ้าเช็ดหน้า รวมทั้งใส่ไว้ในรถยนต์ย่อมเป็นที่ครั่นคร้ามเกรงอำนาจดีนัก ถ้าหากนำติดตัวไปหนทางใกล้ไกลหรือเดินทางเข้าพงพี เผชิญฝูงสัตว์ร้าย และภูตผีจะมิกล้าทำอันตรายใดๆเป็นคงกระพันมหาอุด รวมทั้งแคล้วคลาดเป็นที่สุด

พระครูพิพิธธรรมาธร(หวั่น กุสลจิตฺโต)

  วัดคลองคูณ ตำบล คลองคูณ อำเภอ ตะพานหิน จังหวัด พิจิตร

  หลวงพ่อหวั่น เป็นพระเกจิอาจารย์ที่มีกาลพรรษาสูงรูปหนึ่ง ท่านสร้างวัตถุมงคลออกมาในแบบเนื้อผงผสมมวลสารมากกว่า เนื้อโลหะโดยเฉพาะพระนางพญาผงใบลานนั้นเด่นในทางเมตตามหานิยมเยี่ยมมากที เดียว ส่วนตะกรุดสาลิกาคู่เยี่ยมในทางมหานิยม ผู้คนชาวบ้านเขาโจษขานกันมานานแล้วว่า หลวงพ่อหวั่นนั้นท่านเป็นพระที่เมตตาสูง ท่านปล่อยวางจากลาภสักการะ อดิเรกลาภต่างๆหลวงพ่อหวั่น ท่านไม่ได้ยินดีปัจจัยไทยทานต่างๆท่านวางไว้เหมือนไม่สนใจใยดี นอกจากเป็นพระเถระที่ยึดสันโดษเป็นที่ตั้งแล้วในเรื่องกฤดาอภินิหารต่างๆ ชาวบ้านเล่าว่าท่านนั้นเก่งมากทั้งในด้านเมตตาคงกระพันชาตรี โดยเฉพาะวัยรุ่นในย่านตะพานหินที่หัวนิยมชื่นชอบหนักในทางต่อสู้ตีรันฟันแทง แล้วจะต้องพกตะกรุดโทน หลวงพ่อหวั่น ติดตัวเพื่อช่วยใน ยามคับขัน

  อัตตะประวัติ

  พระครูพิพิธธรรมาทร มีนามเดิมว่า หวั่น นามสกุล แพนนท์ เกิดเมื่อวันที่ ๒ กันยายน ๒๔๗๘ ตรงกับวันจันทร์ขึ้น ๑๑ คํ่าเดือน ๙ ปีกุน ที่บ้านคลองคูณ หมู่ที่ ๒ ตำบลคลองคูณ อำเภอ ตะพานหิน เมืองพิจิตร โยมบิดามีนามว่า นายหมึก เป็นหมอกลางบ้านหรือแพทย์แผนโบราณ โยมมารดาชื่อ นางขอด แพนนท์มีพี่น้องรวมทั้งหมด ๑๑ คน ผู้ชาย ๕ คนผู้หญิง ๖ คน ส่วนหลวงพ่อหวั่น ท่านเป็นลูกคนที่ ๔ ของครอบครัว

  อุปสมบท

  เมื่ออายุย่างเข้าปีที่ ๒๑ พ่อแม่จึงจัดการนำไปฝากเป็นศิษย์วัดเพื่อเรียนท่องคำขานนาคแล้ววันมงคลแห่ง ชีวิตก็มาถึงวันที่ ๗ กรกฎาคม ๒๔๙๙ตรงกับวันเสาร์ ขึ้น ๘ คํ่า เดือน ๖ ปีวอก ท่านจึงได้เข้ารับการอุปสมบทเป็นพระภิกษุ ในพัทธสีมาของวัดคลองคูณ โดยมี พระครูพิเศษ ธรรมรัตน์ วัดหาดแตงโม อำเภอ ตะพานหิน เป็นพระอุปัชฌาย์ พระใบฎีกานนท์ วัดไผ่หลวง เป็นพระกรรมวาจาจารย์และ พระธรรมธร สง่า วัดไซลงโขน เป็นพระอนุสาวนาจารย์ได้รับนามฉายาว่า “กุสลจิตโต” เมื่อบวชในพระศาสนาแล้วท่านตั้งใจแน่วแน่ในการสวดร้องท่องบ่นเจ็ดตำนานสิบ สองตำนาน จนญาติโยมต่างร่วมอนุโมทนาบุญกับท่าน และญาติโยมชาวบ้านคลองคูณ ต้องการให้ท่านครองผ้ากาสาวพัตรอันเป็นหลักชัยในทางพระพุทธศาสนาไปนานๆ ประกอบกับท่านนั้นเป็นลูกหลานชาวบ้านนี้ ซึ่งก็ไม่ทำให้ญาติโยมผิดหวังเนื่องจากหลวงพ่อหวั่นแม้จะเป็นสัทธิวิหาริก คือหมายความว่า หลวงพ่อหวั่น ท่านเป็นผู้ก้าวเข้ามาใหม่ในอารามแห่งนี้ก็จริงอยู่แต่ท่านเป็นพระหนุ่มผู้ เคร่งครัด ในพระธรรมวินัยเป็นยิ่งนัก เร่งเรียนทำวัตรสวดมนต์และศึกษาข้อวัตรปฏิบัติทาง พระศาสนาอันเป็นคำสอนของพระศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าโดยไม่ละความเพียรพยายาม ที่จะเรียนรู้จนญาติโยมศรัทธาทั้งหมู่บ้านเมื่อบวชได้ ๓ พรรษาจึงได้รับความไว้วางใจให้เป็นผู้ดูแลพระบวชใหม่ภายในวัดหรือเรียกว่า แต่งตั้งเป็นรักษาการแทนเจ้าอาวาสนั้นเอง

  สายอาคม

  หลวงพ่อหวั่น ท่านนับได้ว่าเป็นพระเกจิอาจารย์เป็นที่เคารพกราบไหว้ของคนในอำเภอ ตะพานหินและถิ่นย่านใกล้เคียงในภาคเหนือตอนล่าง นครสวรรค์ พิจิตร พิษณุโลก อุตรดิตถ์ ท่านเป็นพระเกจิอาจารย์ที่เข้มขลังมากๆในเรื่องตะกรุดสาลิกา และตะกรุดมหาอุด ท่านได้เมตตาบอกกับผู้เสนอบทความว่า ท่านทำตะกรุดตั้งแต่พรรษายังไม่มากนักคือท่านได้ตำรามาจากของเก่าแก่ในวัด ซึ่งเป็น ยันต์ที่หลวงปู่จันทร์ท่านได้เขียนเอาไว้และบอกสรรพคุณของตะกรุดแต่ละชนิด ประกอบกับหลวงพ่อหวั่นท่านพอเข้าใจภาษาขอมได้อยู่ในระดับหนึ่ง จึงไม่ใช่สิ่งแปลกสำหรบท่านที่จะเขียนยันต์ลงในตะกรุด เมื่อลงตะกรุดแรกๆก็แจกให้กับญาติพี่น้องกันก่อนเพราะถือว่าในขณะนั้นท่าน เป็นพระที่บวชใหม่ เมื่อญาติพี่น้องเอาไปใช้เกิดอภินิหารต่างๆในด้านเมตตาโชคลาภตลอดจนคงกระพัน ชาตรีตะกรุดพระหวั่นในยามนั้นจึงขยายวงกว้างแห่งความศรัทธาสู่ญาติโยมไปทั่ว ทำให้สมภารหนุ่มในขณะนั้นต้องสงเคราะห์ญาติโยมที่มาขอตะกรุดท่านตลอด

  ครูบาอาจารย์ในสายอาคมของท่านที่ไม่กล่าวถึงเลยไม่ได้ บิดาของหลวงพ่อหวั่น เป็นนักเล่นอาคม นับได้ว่าเป็นผู้ขมังเวทย์อีกคนหนึ่งในย่านคลองคูณ เพราะหมอหมึก โยมบิดาของท่านเป็นหมอแผนโบราณที่ชอบและฝักใฝ่ในเรื่องคาถาอาคมจนถือกันว่า ขึ้นชั้นระดับแถวหน้าของชาวบ้านย่านคลองคูณเพราะเมื่อ ๕-๖๐ปี ก่อนยังถือว่าบ้านคลองคูณ อยู่ในถิ่นกันดารที่การเดินทางยังยากเข็ญอยู่นอกจากเกวียนหรือม้าแล้วก็ทาง เรือเท่านั้นที่สะดวก ใครถูกผีเข้าเจ้าสิงก็ต้องวิ่งโร่ไปที่บ้านหมอหมึกและส่วนมากจะหายเสียด้วย จึงทำให้ชื่อเสียงลือกระฉ่อนออกไปในรัศมีกว้างในละแวกนั้น และย่านใกล้เคียงจึงมอบความไว้วางใจให้หมอหมึกเป็นผู้รักษาจะกินนํ้าหมาก ราดนํ้ามนต์ก็ไม่ขัดข้องเพราะ หมอหมึกถือว่าช่วย

สงเคราะห์เพื่อนมนุษย์ ร่วมโลกหายทุกข์คลายโศกกันคนแล้วคนเล่า หรือเจ็บไข้ได้ทุกข์ทางร่างกายและจิตใจก็วิ่งหาหมอหมึกให้ช่วยเจียดยา บรรเทาทุกข์เวทนา ด้วยที่หลวงพ่อหวั่นพบเห็นการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ของหมอหมึก ผู้เป็นโยมพ่อหรือสมัยนี้เขาจะเรียกเสียโก้หรูว่าแพทย์แผนโบราณมาตั้งแต่ เด็กๆจึงทำให้จิตใจ ของหลวงพ่อหวั่น มีแต่ความเมตตาต่อเพื่อนมนุษย์ผู้เกิดมาร่วมโลกเสมอด้วยญาติกันทุกคน

นอก จากหมอหมึกบิดาของท่านแล้ว หลวงพ่อหวั่นได้เรียนวิชาจากตำราของหลวงพ่อโพธิ์ วัดคลองหมาเน่า ซึ่งหลวงพ่อโพธิ์ท่านเป็นพระมอญที่ไปจากจังหวัดปทุมธานี มีความเชี่ยวชาญในการลงตะกรุดคงกระพัน ไปอยู่ที่วัดคลองหมาเน่า จนกระทั่ง มรณะภาพ ลงญาติพี่น้องของท่านที่อยู่ในจังหวัดปทุมธานี ได้เดินทางไปรับศพท่านกลับมาประกอบพิธีทางพระศาสนาและ ปลงศพที่บ้านเกิดหลังที่ทางคณะกรรมการวัดคลองหมาเน่าตลอดจนผู้ศรัทธาได้ ประกอบพิธีทางศาสนาได้ระยะหนึ่ง เล่ากันว่าหลวงพ่อโพธิ์ท่านเป็นพระเกจิอาจารย์ ที่เข้มขลังวิชาเป็นที่เคารพศรัทธาของญาติโยมใน ละแวกนั้น นอกจากหลวงพ่อโพธิ์วัดคลองหมาเน่าแล้ว หลวงพ่อหวั่น ท่านได้ไปเรียนคาถาด้านเมตตามหานิยมกับท่านพระอาจารย์รอด ที่สำคัญและไม่กล่าวถึงไม่ได้คือหลวงพ่อจันทร์ วัดคลองคูณพระเกจิอาจารย์นามอุโฆษในอดีต หลวงพ่อหวั่นได้เรียนรู้วิชาอาคมของหลวงพ่อจันทร์ท่านได้วิธีการลงอักขระ ยันต์ต่างๆ ในตะกรุดตลอดจนขั้นตอนการปลุกเสกและการนั่งสมาธิ เพื่อให้วัตถุมงคลที่ได้ปลุกเสกไปเกิดมีฤทธิ์อำนาจทางพุทธคุณในด้านต่างๆ เมื่อได้ศึกษามาก็ได้ฝึกปรือจนแน่ใจว่าใช้ได้ในเรื่องพุทธคุณไม่ขาดไม่เกิน ความสามารถที่หลวงพ่อหวั่นท่านได้เรียนมาก็มอบให้ญาติโยมซึ่งเดินทางมาจาก ที่ต่างๆทั้งใกล้และไกลเมื่อมีประสบการณ์ต่างบอกกล่าวเล่าต่อๆ กันไปกระทั่งท่านนั่งต้อนรับญาติที่ต่างดั้นด้นมาหาท่าน แม้ในขณะนั้นบางคนต้องเดินเท้ามานานนับชั่วโมงโดยมิย่อท้อ เดินทางมาเพื่อให้พบกับพระอาจารย์หนุ่มท่านนี้ให้จงได้ และหลวงพ่อหวั่น ท่านเป็นผู้มีเมตตาสูงใครไปใครมาขอเมตตาอะไรจากท่านก็ล้วนแต่สำเร็จจากปาก สู่หูที่บอกเล่ากล่าวต่อกันไป ชื่อเสียงของท่านหอมกระจายไปในทุกสารทิศเหมือนกลิ่นดอกแก้วที่หอมรวยรินไป กับสายลมในยามรุ่งอรุณ เกียรติคุณความดีของท่านนั้นหาได้ผิดแผกไปจากความหอมแห่งบุปผาชาติในยามรุ่ง สางไม่ ปัจจุบันแม้สังขารจะล่วงเลยเข้าร่วมศตวรรษแล้วก็ตาม แต่หากมีพิธีพุทธาภิเษก ในเขตจังหวัดพิจิตรตลอดจนย่านใกล้เคียงในละแวกนี้ จะต้องมีนามของท่านพระครูพิพิธธรรมาทรร่วมในพิธีฯ อยู่ด้วยเสมอทุกครั้งไป ในฉบับนี้ขอนำบทกลอนสอนลูกสอนหลานให้กตัญํูรู้บุญคุณพ่อแม่ เข้าใจว่าเป็นการเทศน์ของพระเถระรูปหนึ่งรูปใดเป็นผู้รจนาขึ้นมาซึ่งผู้ เขียนได้มาในตู้โดยสาร ชั้น บ.น.ท.ของการรถไฟฯเมื่อไม่นานมานี้ เพื่อเป็นคติเตือนใจลูกๆให้มีความรักเคารพพ่อแม่คำเล็กคำน้อยอย่าได้ทำให้ ท่านน้อยเนื้อตํ่าใจในวัยชรา ซึ่งในโลกปัจจุบันเท่าที่พบเห็นค่อนข้างน้อยมากที่ เทิดทูนพ่อแม่ที่แก่เฒ่าดังจะเห็นจากสื่อสารมวลชนทุกๆวันของรายการสกุ๊ป ชีวิตที่มีอยู่เป็นประจำ กลอนบทนี้ชื่อว่ากลอน พ่อแก่ แม่เฒ่า เขาเขียนเอาไว้ดังนี้

  พ่อแก่ แม่ก็เฒ่า จำจากเจ้าอยู่ไม่นาน จะพบจะพ้องพานเพียงเสี้ยววานของคืนวัน

ใจจริงไม่อยากจาก เพราะยังอยากเห็นลูกหลาน แต่ชีพมิทนทาน ย่อมร้าวรานสลายไป

ขอเถิดถ้าสงสาร อย่ากล่าวขานให้ชํ้าใจ คนแก่ชะแรวัย คิดเผลอไผลเป็นแน่นอน

ไม่รักก็ไม่ว่า เพียงเมตตาช่วยอาทร ให้กินและให้นอน คลายทุกข์ผ่อนพอสุขใจ

เมื่อยามเจ้าโกรธขึ้ง ให้นึกถึงเมื่อเยาว์วัย ร้องให้ยามป่วยไข้ ได้ใครเล่าเฝ้าปลอบโยน

เฝ้าเลี้ยงจนโตใหญ่ แม้เหนื่อยกายก็ยอมทน หวังเพียงจะได้ยล เติบโตจนสง่างาม

ขอโทษถ้าทำผิด ขอให้คิดทุกๆยาม ใจแท้มีแต่ความ หวังติดตามช่วยอวยชัย

ต้นไม้ที่ใกล้ฝั่ง มีหรือหวังอยู่นานได้ วันหนึ่งคงล้มไป ทิ้งฝั่งไว้ให้วังเวง

  การสร้างวัตถุมงคล

  พ.ศ.๒๕๔๖ ในปีนี้หลวงพ่อหวั่นได้รับการเลื่อนสมณะศักดิ์ขึ้นเป็นพระครูชั้นเอกเมื่อ วันที่ ๕ ธันวาคม ๒๕๔๕ และได้ฉลองพัดยศในวนที่ ๑๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๖ คณะศิษย์หลวงพ่อหวั่น ได้สร้างวัตถุมงคลขึ้นมารุ่นหนึ่งเป็นเนื้อผงใบลานเผาหรือคัมภีร์วรรณะของ พระจะออกสีดำเป็นพระเครื่องพิมพ์สมเด็จด้านหลังรูปเหมือนครึ่งองค์ที่แกะจม ลึกลงไปในเนื้อมียันต์ขอมด้านบน ล่างจะเขียนว่า พระครูพิพิธธรรมาทร นอกจากพระสมเด็จแล้ว ยังมีพระพิมพ์นางพญาเนื้อผงใบลานเช่นกัน ด้านหน้าจะเป็นรูปพระนางพญาพิมพ์เข่าตรง ส่วนด้านหลังตรงกลางจะเป็นยันต์ขอมว่า อิ สวาสุ จารึกหนังสือไทยไว้ว่า พระครูพิพิธธรรมาทร วัดคลองคูณ และพระชัยวัฒน์เนื้อผงใบลานซึ่งเมื่อแรกเห็น คิดว่าเป็นพระกริ่งแต่เมื่อได้ถามท่านหลวงพ่อหวั่นบอกว่าเป็นพระชัยเนื้อผง ส่วนด้านหลังยันต์และหนังสือเหมือนกับพระนางพญา พระปิดตามหาลาภคือยกพระหัตถ์ทั้งสองขึ้นปิดพระพักตร์เนื้อผงใบลาน ด้านหลังบทความแบบเดียวกันกับ พระนางพญา

  เหรียญรุ่นแรกที่บรรดาลูกศิษย์ลูกหา ทุกคนรอคอยรูปเหมือนแทนกายท่านทางวัดได้สร้างเหรียญขึ้นเป็นครั้งแรกเพื่อ แจกในวาระที่หลวงพ่อหวั่นรับเลื่อนสมณะศักดิ์ขึ้นเป็นพระครูชั้นเอกลักษณะ เหรียญเป็นแบบแฉกคล้ายจักรหรือแบบพัดยศของพระครู อันเป็นเครื่องประกอบสมณะศักดิ์ชั้นพระครูฯนั้นเองด้านหน้าเป็นรูปหลวงพ่อ หวั่นครึ่งองค์จารึกนามสมณะศักดิ์ว่า พระครูพิพิธธรรมาทร รุ่นหนึ่ง สำหรับเหรียญรุ่นนี้มีเนื้ออัลปาก้าเพียงเนื้อเดียวสร้างจำนวน ๑๐,๐๐๐ เหรียญ ด้านหลังเหรียญตรงกลางเป็นยันต์กระบองไขว้ว่า “นะโมพุทธายะ”คือยันต์พระเจ้า ๕พระองค์ซึ่งเป็นบทสรรเสริญพระพุทธเจ้าที่ล่วงมาแล้วในอดีตตลอด จนพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระศาสดาของพวกเราในปัจจุบันและพระศรีอริยะเมตไตยหรือ พวกเรานิยมเรียกว่า พระศรีอารย์ นั่นเองซึ่งจะมาตรัสรู้ต่อจากพระศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าเมื่อพุทธศาสนาเจริญ ถึง ๕,๐๐๐ปี แยกออก ระลึกถึงหรือน้อมสรรเสริญเป็นบทพุทธคุณ ดังนี้ คือ นะคือ พระกุกกุสันโธ โม คือพระโกนาคมน์ พุทคือ พระกัสสะปะพุทธ และธา หมายถึงพระศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าหรือพระสมณะโคดม พระพุทธเจ้าของพุทธศาสนาใน

  ปัจจุบัน ส่วนยะ นั้นหมายถึงพระศรีอริยะเมตไตย ในด้านผู้ศึกษาวิชาอาคมเชื่อและถือต่อกันมาว่ายันต์พระเจ้า ๕ พระองค์นั้นเป็นยันต์ที่เข้มขลังใช้ได้ในทุกๆ ทางทั้งเมตตาโชคลาภแคล้วคลาด คงกระพัน ล้วนสร้างปาฏิหาริย์ มาช้านานแล้ว หรือที่เรียกกันว่า พระคาถาหรือยันต์บทนี้เป็นยันต์ครอบจักรวาลนั่นเองใต้ยันต์กระบองไขว้มี ยันต์ขอมว่า อิ สวาสุ คือ อิ ย่อมาจาก อิติปิโสฯ สวานั้นย่อมาจาก สวากขาโตฯ ส่วนสุ นั้นย่อมาจาก สุปฏิปันโนฯหรือที่เรียกกันว่ายันต์หัวใจแก้วสามประการซึ่งยันต์บทนี้เป็นบท สวดสรรเสริญคุณพระพุทธ พระธรรมและพระสงฆ์นั่นเอง ซึ่งพระเวทย์หรือยันต์บทนี้ใช้ได้ในทุกด้านและมีหนังสือไทยว่า ๑๕ ก.พ. ๔๖ เหนือยันต์พระเจ้าห้าพระองค์จารึกผูกยันต์ไว้อีกบทหนึ่งว่า มะ อะ อุ หรือยันต์พระไตรปิฎก ทางโบราณเกจิอาจารย์ต่างๆถือกันว่ายันต์บทนี้เป็นยันต์ที่เด่นในทางแคล้ว คลาดและเป็นเมตตามหานิยมสูงมาก จารึกเป็นภาษาไทยโค้งขึ้นตามขอบเหรียญด้านบนว่าที่ระลึกฉลองสัญญาบัตรพัดยศ ชั้นเอก ด้านล่างลงมาตามขอบเหรียญว่า วัดคลองคูณ อ.ตะพานหิน จ.พิจิตร

พ.ศ.๒๕๕๐ ทางคณะศิษย์และคณะกรรมการวัดคลองคูณ ร่วมกันจัดงานทำบุญอายุ ๗๒ ปีถวายหลวงพ่อหวั่น ใน ครั้งนั้นได้สร้างวัตถุมงคลเพื่อมอบเป็นที่ระลึกให้กับญาติโยมตลอดจนผู้ เคารพเลื่อมใสหลวงพ่อหวั่นอาทิ รูปเหมือนรุ่นแรกหลวงพ่อหวั่นมีเนื้อทองคำ ๕ องค์ เนื้อเงิน ๕๐๐ องค์และเนื้อทองเหลือง ๑๐,๐๐๐องค์ ตอกหมายเลขประจำรูปเหมือนทุกองค์แต่ว่าทำองค์เล็กไปนิดหนึ่งมีความกว้างที่ ฐาน ๑ ซ.ม.สูงแค่ ๑.๗ ซมเท่านั้นนอกจากนั้นยังสร้าง พระขุนแผนเนื้อผงใบลานและพระขุนแผนเนื้อแร่เขาพนมพา แม่นางกวัก พิมพ์เล็กและพิมพ์ใหญ่

  รูปหล่อรุ่นเสาร์ ๕ รูปเหมือนรุ่น ๒ ขนาดพกพาติดตัว ซึ่งสร้างขึ้นในปี ๒๕๕๓ ทำพิธีอธิษฐานจิตเดี่ยวเมื่อวันที่ ๒๐ มีนาคม ๒๕๕๓ ซึ่งเป็นวันเสาร์ขึ้น ๕ คํ่า เดือน ๕

พระสมเด็จ พิมพ์เกศบัวตูมแบบฝังตะกรุดตอกเลข ๗๒ ไว้มุมซ้ายมือด้านล่างนอกจากนั้นจะไม่มีรายละเอียดอื่นใด ปรากฏให้รู้พระสมเด็จพิมพ์นี้จะรู้แต่ผู้ใกล้ชิดในอนาคตเพราะคนนอกจะไม่ สามารถรู้ได้เลย นอกจากคนที่ศรัทธาหลวงพ่อหวั่นและสะสมวัตถุมงคลสายตรงเท่านั้น

พระผงรูป เหมือนพิมพ์จันทร์ลอย ขนาดกว้าง ๓ ซ.ม.แกะแม่พิมพ์แบบนูนสูงครึ่งองค์หน้าตรงมีหนังสือบอกว่า หลวงพ่อหวั่น ด้านหลังรอบๆเป็นสัตว์ประจำนักกษัตริย์เริ่มจากปีชวดหนูวนไปทางขวามือแบบตาม เข็มนาฬิกาปีฉลูวัว จนถึงปีกุนหมูมีเนื้อผสมเกสรกับเนื้อก้นครก

  มีดหมอหรือเพชรฉลูกรรณ

  หลวงพ่อหวั่น ท่านได้สร้างมีดหมอหรือเพชรฉลูกรรณขึ้นมาในรูปของเล่มเล็กหรือมีดปากกาที่พก พาติดตัวไปในที่ต่างๆ โดยท่านกำหนยันต์พระเจ้า ๕ พระองค์ว่า นะโมพุทธายะลงบนใบมีดด้านหนึ่งซึ่งโบราณคณาจารย์เชื่อกันว่าเป็นยันต์ ที่ดีพร้อมหรือเรียกว่า ยันต์ครอบจักรวาลด้านหนึ่งส่วนอีกด้านหนึ่งจะลงอักขระว่า มะ อะ อุ ซึ่งเป็นยันต์หัวใจพระไตรปิฎก คุณสมบัติของมีดหมอนี้เชื่อกันว่าป้องกันคุณไสยลมเพ ลมพัดคนสมัยนี้อาจจะไม่เข้าใจ แต่สำหรับคนชนบท

ยังพอรู้เรื่องและมีความ เชื่อถือกันอยู่ หลวงพ่อจึงสร้างมีดหมอขึ้นมาเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวทางใจสำหรับญาติโยมใน ละแวกนั้นตลอดจนผู้เคารพเลื่อมใส เป็นขวัญและกำลังใจต่อการใช้ชีวิตประจำวัน เมื่อได้มีดหมอมาแล้วจึงทำพิธีปลุกเสก ด้วยสวดการชุมนุมเทวดา ซึ่งเป็นการอัญเชิญให้เทวดามาร่วมอวยชัยให้พรต่อเจ้าของผู้ครอบครองมีดนั้น ประสพแด่ความสุขความเจริญให้ทวียิ่งๆขึ้นและเพื่อให้เทวดานั้นจงได้ปกปักษ์ รักษาให้เจริญงอกงามไพบูลย์พูนสุขตลอดจนชีวิตส่วนตัวและหน้าที่การงานที่ ประกอบอยู่ เมื่อปลุกเสกเสร็จตามที่ท่านเห็นสมควรจึงนำออกให้ญาติโยมบูชาเพื่อความเป็น ศิริมงคลต่อตนเองและครอบครัว

  ล็อกเกตรุ่นแรก

  พ.ศ.๒๕๕๒ ทางวัดคลองคูณได้สร้างล็อกเกต หลวงพ่อหวั่น ขึ้นมาจำนวน๑,๐๐๐อันและถือว่าเป็นรุ่นแรกของหลวงพ่อหวั่น ทำ เพื่อแจกแก่ญาติโยมตลอดจนศรัทธาสาธุชนผู้ร่วมแสดงมุทิตาจิตใน วาระที่หลวงพ่อหวั่นเจริญอายุวัฒนะมงคลมาครบ ๗๔ ปีเมื่อวันที่ ๒ กันยายน ๒๕๕๒ ที่ผ่านมาเป็นล็อกเกตแบบพื้นๆธรรมดาทั่วไปที่จ้างโรงงานทำมาขนาดเล็กประมาณ สักเบอร์ ๕ หุ้มขอบมาจากโรงงานเสร็จเป็นลักษณะรูปเหมือนครึ่งองค์จารึกอักษรไทยว่า พระครูพิพิธรรมาทร(หวั่น)อายุ ๗๔ พรรษา ด้านหลังเป็นยันต์พระเจ้า ๕ พระองค์ในรูปกระบองไขว้ เหนือยันต์พระเจ้า ๕ พระองค์เป็นยันต์หัวใจพระไตรปิฎกว่า มะ อะ อุ เหนือตัว อุ เป็นตัวอุณาโลม หนุนยันต์พระเจ้า ๕ พระองค์ด้วย อิสวาสุ หรือหัวใจแก้วสามประการพระคาถาบทนี้ พระเกจิอาจารย์ตั้งแต่โบราณมาถือว่ามี ความศักดิ์สิทธิในด้านแคล้วคลาด คงกะพันเมตตาโชคลาภเรียกว่า เข้มขลังทุกทางดีนักแล ส่วนล่างลงมาจารึกเป็นภาษาไทยบอกว่า วัดคลองคูณ อ.ตะพานหิน จ.พิจิตร พ.ศ.๒๕๕๒ จะสังเกตเห็นว่า การสร้างวัตถุมงคลแต่ละครั้งหลวงพ่อหวั่นจะยึดยันต์ พระเจ้า ๕ พระองค์เสริม้วยยันต์ พระไตรปิฎกและยันต์ในด้านโชคลาภเท่านั้นหรือที่เรียกว่ายันต์พระสีวลี นะชาลีติ เท่านั้น

  สีผึ้งเมตตา

  วิธีการทำตลอดจนขั้นตอนต่างๆหลวงพ่อหวั่นในการหุงสีผึ้ง ท่านจะให้ลูกศิษย์หาขี้ผึ้งแท้จากรังร้างเดือน ๕ หมายถึงรังผึ้งหลวงที่ไม่มีตัวอาศัยแล้วเอาขี้ผึ้งคือส่วนของรังมาให้ท่าน จากนั้นท่านจะทำพิธีหุงด้วยนํ้ามันและส่วนผสมมวลสารอื่นๆที่เป็นมงคลในด้าน เมตตามหานิยมตามกรรมวิธีโบราณเมื่อเสร็จขั้นตอน จะแจกให้ญาติโยมไปใช้ หากใช้สีปากเล่าว่าจะหนักไปทางเมตตาค้าขาย เข้าหาเจ้านายให้กลั้นใจทาที่เพดานในปาก เล่าลือกันสะท้านทุ่งตะพานหินและถิ่นใกล้เคียงว่าสีผึ้งหลวงพ่อหวั่นในด้าน เมตตาค้าขายแล้วละฮ้อแรด แต่บางครั้งก็ไม่มีเพราะท่านไม่ได้หุงเนื่องจากขาดอุปกรณ์ต้องสอบถามเอาเอง

ปี นี้ตามหลักไสยเวทย์เกี่ยวกับคนเล่นคาถาอาคมถือว่าเป็นปีมหามงคลต่อการปลุก เสกเลขยันต์ตลอดจนการปลุกเสกอธิษฐานจิตวัตถุมงคลต่างๆ เพราะถือว่าเป็นปีเสาร์๕ ซึ่งตรงกับวันเสาร์ขึ้น ๕ คํ่าเดือน ๕นานทีหลายปีครั้ง ๑ จึงจะเวียนมาบรรจบพบสักปี ทางวัดคลองคูณได้สร้างรูปเหมือนบูชาหลวงพ่อหวั่นสำหรับพระบูชารุ่นเสาร์ ๕ นี้ถือว่าเป็นรุ่นแรกสร้างขึ้นมา ๒ ขนาดคือ ขนาด ๑ นิ้วครึ่ง สำหรับวางหน้ารถยนต์ จำนวน๑,๐๐๐องค์และหน้าตัก ๕ นิ้วจำนวน ๑,๐๐๐องค์

  โดยว่าจ้างช่างทางอำเภอพยุหะคีรี จังหวัด นครสวรรค์เป็นผู้เททองเพื่อให้บรรดาศิษย์ตลอดจนผู้เคารพเลื่อมใสบูชาเพื่อนำ ปัจจัยมา บูรณะ ปฏิสังขรณ์วัดคลองคูณต่อไป รูปพรรณเป็นรูปเหมือนขนาด ๕” หลวงพ่อหวั่นในแบบนั่งสมาธิราบบนตั่งมีบอกชื่อไว้ที่ฐานด้านหน้าว่า อุปัชฌาย์หวั่น ๒๕๕๓ ซึ่งจะสร้างผิดกับพระเกจิอาจารย์อื่นๆแทนที่จะบอกนามธรรมดาหรือนามสมณะ ศักดิ์กลับจารึกเป็นอุปัชฌาย์หวั่น สั้นง่ายได้ใจความ ด้านหลังว่าวัดคลองคูณ จ.พิจิตรใต้ฐานปิดทับด้วยปูนพลาสเตอร์เขียนพระคาถาหัวใจพระสีวลีว่า นะชาลีติเป็นยันต์ที่เชื่อกันว่าเน้นหลักไปในทางโชคลาภโชคลาภ และกำกับด้วยยันต์ หัวใจ พระไตรปิฎก ว่า มะ อะ อุ และตามด้วยยันต์สุริยะจันทร์ ซึ่งยันต์ที่กล่าวถึงนี้ทางโรงหล่อแกะแบบหล่อติดมาที่ผ้าสังฆาฏิ ถือว่าเป็นยันต์แห่งความอุดมสมบูรณ์แห่งโชคลาภและอยู่ด้วยความร่มเย็นเป็น สุขนั่นเอง ซึ่งด้วยความปรารถนาโดยเนื้อแท้แล้วที่ใช้ยันต์นี้ติดสังฆาฏิและเขียนด้วย ปากกาที่ปูนพลาสเตอร์เพื่อต้องการให้ผู้นำไปบูชาเกิดความสงบสุขร่มเย็นกัน โดยถ้วนหน้า ส่วนรูปเหมือนขนาดนิ้วครึ่งสำหรับตั้งหน้ารถยนต์ที่ตู้ด้านหน้าจะเขียนว่า หลวงพ่อหวั่น กุสลจิตโตหลังตู้ครอบจะเป็นยนต์พระเจ้า ๕ พระองค์ วัดคลองคูณ อ.ตะพานหิน จ.พิจิตร

  ตะกรุด

  ตะกรุดโทน เป็นแผ่นทองแดงหนึ่งแผ่นและแผ่นตะกั่วนมหนึ่งแผ่นลงยันต์แล้วประกบซ้อนกัน แล้วม้วน ตามที่ผู้ศรัทธานั้นเชื่อกันว่าตะกรุดนี้ดีในทางพุทธคุณคงกระพันแคล้วคลาด และเมตตา หมายความว่ามีคนที่นำตะกรุดดังกล่าวไปพกพา ติดตัวถูกดักลอบยิงและคลาดแคล้วกันหวุดหวิดนี่คืออานุภาพของตะกรุดหลวงพ่อ หวั่นที่คนพิจิตรโจษขานกันเซ็งแซ่ จึงไม่ใช่เรื่องเหลือเชื่อที่หนุ่มๆออกทุ่ง เลี้ยงวัวเลี้ยงควายจะพกตะกรุดโทนไปเป็น เครื่องราง คู่กายเพราะเล่ากันมาจากปากสู่หูบางคน โดนสะกรัมถูกรุมยำตีนมาด้วยตนเองรอดตีนแคล้วคลาดคมมีดมา ชนิดนึกแล้วใจหวิวเหมือนขึ้นยืนบนตึก ๑๐ ชั้นเตรียมกระโจนพุ่มหลาวเข้าหาความตาย แต่รอดมาได้มันก็น่าอัศจรรย์ใจพิลึกอยู่ดอก

ตะกรุดสาลิกาคู่ ตะกรุดแห่งความเมตตา เป็นตะกรุดที่นิยมกันในท้องถิ่นซึ่งผู้ที่เคยเห็นตะกรุดชนิดนี้ตอนยังไม่ ม้วนบอกว่าเป็นรูปยันต์นกสาลิกาสองตัวหันหน้าเข้าหากัน เป็นตะกรุดที่เน้นในด้านเมตตาประเภทใครเห็นเกิดความรักและเมตตาสงสาร อยากให้อยู่ใกล้ชิดตลอดไปหรืออยากยืนยัน หาที่มาของข่าวลองหาต้นตอ ที่ ดาบตำรวจ เกษม นามสกุลขอสงวนเจ้าหน้าที่ สถานีวิทยุชุมชนคนพิจิตร ดาบเษมเป็นอีกคนหนึ่งที่สะสมวัตถุมงคลหลวงพ่อหวั่นเกือบครบทุกรุ่นเพราะ ศรัทธาและแนะนำเพื่อนฝูงไปกราบขอวัตถุมงคลของหลวงพ่อหวั่นเป็นประจำ

  ตะกรุดโทนสำหรับผู้หญิงดอกมีขนาดเล็กเท่าตะกรุดสาลิกาสำหรับติดในเสื้อชั้น ในหรือใส่ไว้ในกระเป๋าสตางค์หรือกระเป๋าถือว่าเป็นการสะดวกคุณภาพเท่าหรือ เหมือนตะกรุดโทนดอกใหญ่ และใช้วัสดุเป็นทองเหลือง ชาวบ้านที่ศรัทธาหลวงพ่อหวั่นเชื่อว่า ตะกรุดโทนสำหรบสุภาพสตรีนั้นเข้มขลังเสมอกับตะกรุดโทนของผู้ชายแม้ดอกจะเล็ก แต่พุทธคุณไม่ด้อยน้อย กว่ากัน จะเน้นไปทางคงกระพันมหาอุดหยุดลูกปืน

  ตะกรุดมหาอุดเป็นตะกรุดที่มีความยาวประมาณ ๕นิ้วจะสั้นไปนิดจะยาวไปหน่อยก็ไม่น่าจะเกินที่เขียนนี้เป็นตะกรุดที่เมื่อ ลงยันต์แล้วถักเชือกลงรักปิดทองแต่ว่าค่าบูชาสูงกว่าวัตถุมงคลแบบอื่นๆ ตะกรุดชนิดนี้นักเลงวัยรุ่นในท้องถิ่นชื่นชอบและนิยมกันมากเรื่องตีรันฟัน แทงส่วนใหญ่เชื่อกันว่าแมลงวันไม่มีโอกาสได้ลิ้มเลือด

  ตะกรุดหนังเสือ ทางคณะศิษย์และหลวงพ่อหวั่น ได้ซื้อหนังเสือโคร่งมาผืนหนึ่งตัดเป็นแผ่นลงตะกรุด ใน ทาง มหาอำนาจในตัวผู้พกพาเพราะเสือนั้นถือว่าเป็นเจ้าแห่งพงไพรแม้ยามเยื้องย่าง ไปทางใดก็ดียามนั้นป่าจะเงียบสงัดแม้แต่จักจั่นเรไรในราวไพรจะเงียบสนิท สัตว์จะจตุบาททวิบาทจะหลบเข้าซุ่มเงียบไม่ไหวติงสรรพสำเนียงทั้งปวงในราวไพร นั้นเงียบสงัดแม้พระพายยังหยุดพักการพัดผ่านใบพฤกษาหยุดการไหวติงลงชั่วขณะ ราวไพรนั้น จะตกอยู่ในความเงียบเชียบ ลงชั่วขณะโดยเฉพาะ เมื่อพยัคฆ์ร้ายคำรามสัตว์ทั้งปวงจะชุกตัวเงียบเพราะด้วยอำนาจแห่งตะบะของ เสือร้ายนี่เอง ตะกรุดหนังสือจึงหนักในทางอำนาจตะบะเดชะเป็นที่กริ่งเกรงของผู้พบเห็นโดย เฉพาะคนเป็นหัวหน้างานหัวแผนกหัวหน้ากองแม่ทัพนายกองสมควรยิ่งนัก ที่จะมีพกติดตัวไปในทุกหนแห่งเพื่อให้เกิดอำนาจเป็นที่เกรงขามและกริ่งเกรง ของผู้พบเห็นนั่นเอง

  ตะกรุดโสฬสเป็นตะกรุด ๑๖ ดอกรวมกันเป็นเส้นซึ่งสร้างน้อยมากไม่ค่อยพบเห็นมาก นักเพราะการถักเชือกตะกรุดนั้นยุ่งยากแต่ก็ มีส่วนดีที่ในปัจจุบันมีหลอดพลาสติกใส่สะดวกปิดหัวท้ายด้วยห่วงแสตนเลสง่า ยต่อการพกพา

  ตะกรุด คู่ชีวิต ซึ่งยันต์นี้ในจังหวัดพิจิตรพระเกจิอาจารย์ยุคเก่าหลวงพ่อเรือง วัดบ้านดง หลวงพ่อน้อย วัดป่ายางนอกหลวงพ่อเงิน วัดท้ายนํ้า หลวงพ่อโพธิ์ วัดวังหมาเน่าได้ทำตะกรุดดังกล่าวเพื่อแจกญาติโยมลูกศิษย์ที่ใกล้ชิด ซึ่งกล่าวว่าเน้นในเรื่องอยู่ยงคงกระพันถือว่ามีพุทธคุณในด้านคงกระพันสูง มากโดนปืนยิงมีดแทง เสื้อแสงขาดวิ่นแต่แมลงวันไม่เคยได้ลิ้มเลือดลูกศิษย์ลูกหาตลอดผู้เคารพ เลื่อมใสจึงเรียกว่า ตะกรุดคู่ชีวิตเพราะคิดว่าหากมีตะกรุดหลวงพ่อโพธิ์ วัดวังหมาเน่าไปแล้วชีวิตจะปลอดภัยจากเหตุร้ายทั้งปวงเปรียบดังมีสิ่งที่ เป็นคู่ชีวิตคุ้มครองนั้นเอง ซึ่งต่อมาภายหลังหลวงพ่อหวั่นได้รับการตกทอดการทำตะกรุด คู่ชีวิต หลวงพ่อโพธิ์ วัดวังหมาเน่า หลวงพ่อหวั่นจึงสร้างตะกรุดคู่ชีวิต สร้างตามตำราของหลวงพ่อโพธิ์ วัดวังหมาเน่า ตะพานหิน อดีตพระเกจิอาจารย์ชื่อดังในเรื่องทำตะกรุด การสร้างตะกรุดคู่ชีวิตนั้นปฏิบัติดังนี้

  ๑.ใช้ตะกั่วนํ้านม(ตะกั่วอ่อน)จารอักขระยันต์ครบถ้วนตามตำราหลวงพ่อโพธิ์ แล้ว จึงเสริมยันต์ของท่านที่ได้เรียนมาลงไปจำนวนหนึ่งเมื่อเสร็จจึงทำอั่วหรือ ไส้ทองแดงเป็นแกนกลางอีกชั้นหนึ่งจึงทำพิธีปลุกเสกแล้วถักเชือกบางครั้งก็ ถักไม่ทัน ใครขอก็ให้ไปเลยบางทีถักไม่ทันก็เอาไปบูชากันทั้งที่ยังไม่ถักนั่นแหละ

บูชา บูรพาจารย์ หลวงพ่อหวั่นเจริญอายุมาครบ ๖ รอบ(๗๒ปี) ประกอบกับในขณะนี้หลวงพ่อหวั่นเองท่านก็อยู่ในวัยชรา จึงคิดบูชาคุณบูรพาจารย์ของวัด ได้จัดสร้างรูปหลวงพ่อจันทร์แบบเนื้อผงในท่าท่านนั่งสมาธิเต็มองค์แกะฯนูน สูงขึ้นมาจากพื้นผนังด้านหลัง ส่วนด้านหลังจะเป็นพระพิฆเนศวรหรือเทพเจ้าแห่งความสำเร็จ อยู่ตรงกลางเช่นกันในรอบๆรัศมีเปลวเพลิง สำหรับหลวงพ่อจันทร์เป็นพระเกจิอาจารย์ที่ไม่มีรูปถ่ายของท่านจึงยากที่จะ บอกว่าเหมือนหรือไม่เหมือนองค์จริงสอบถามชาวบ้านในถิ่นนั้นบอกว่าทำให้ เหมือน รูปปั้นที่ในวัดซึ่งเป็นที่เคารพกราบไหว้ของชาวบ้านคลองคูณที่เล่าว่าใครขอ หรือบนบานอะไรมักจะสมปรารถนาทุกรายไป และรอบๆพระพิฆเนศวรนั้นจะเป็นสัตว์ประจำปีเกิดวนทางขวา เช่นปีชวดหนูปีฉลูวัวหรือภาษาโหราศาสตร์จะเรียกกันว่าสิบสองนักกษัตริย์หรือ สัตว์ประจำปีเกิดทั้ง ๑๒ ปี

รูปเหมือนเทโบราณ หลวงปู่จันทร์ เพื่อเป็นการน้อมนำคารวะครูบาอาจารย์ในอดีตประจำอารามแห่งนี้ จึงจัดสร้างรูปเหมือนหลวงปู่จันทร์ขนาดห้อยคอเทโบราณในแบบสมาธิรูปร่างจะไม่ สวยและคมชัดเหมือนรูปหล่อฉีดทั่วๆไปช้งบประมาณในการก่อสร้าง ๓๐ ล้านบาท หลวงพ่อรักษ์ อนาลโย เจ้าอาวาสวัดสุทธาวาส วิปัสสนา ต.ลาดบัวหลวง อ.ลาดบัวหลวง จ.พระนครศรีอยุธยา เจ้าสำนักปฏิบัติธรรมประจำจังหวัดพระนครศรีอยุธยา แห่งที่ ๑๓ ประธานสร้างพุทธมณฑลจังหวัดพระนครศรีอยุธยา จึงจัดสร้างบ่วงนาคบาศ รุ่น นาคราชดับภัย โดยจะมีการประกอบพิธีพุทธาภิเษกวันที่ ๑๓ เมษายนนี้ ซึ่งตรงกับวันสงกรานต์

ปัจจุบันหลวงพ่อรักษ์มีลูกศิษย์ทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติให้เคารพศรัทธาเลื่อมใสเป็นจำนวนมาก วัตถุมงคลที่ท่านอธิษฐานปลุกเสกต่างก็ได้รับความนิยมทุกรุ่น ท่านเป็นพระเกจิอาจารย์ที่เคร่งครัดด้านการปฏิบัติกรรมฐาน และเข้มขลังมากด้วยสรรพวิชาอาคมต่างๆ