รูปหล่อ หลวงพ่อแช่ม วัดฉลอง จ.ภูเก็ต ก้นอุ อุดกริ่ง ปี ๒๕๓๖

รูปหล่อ หลวงพ่อแช่ม วัดฉลอง จ.ภูเก็ต ก้นอุ อุดกริ่ง ปี ๒๕๓๖

รหัสสินค้า – B61 00054

หมายเหตุ : ภาพที่ลงโชว์ไว้เป็นภาพตัวอย่างถ่ายจากองค์จริง ซึ่งมีการปรับแต่งแสงเพื่อความสวยงามเพียงเล็กน้อย หากอยากชมภาพองค์จริง กรุณา แอดไลน์ (Line) : tik_suratin ทางร้านจะส่งภาพองค์จริงชมก่อนตัดสินใจ หรือ โทร.สอบถามรายละเอียดวัตถุมงคลที่จะสั่งบูชาก่อนได้ ที่เบอร์ 097-236-5353

รับประกันแท้ 100% ตามหลักสากล

เงื่อนไขการจัดส่ง

ราคาเช่าบูชาไม่เกิน 500 บาท ส่งแบบลงทะเบียน หากต้องการให้ส่งแบบ EMS เพิ่มอีก 50

ระยะการจัดของไปรษณีย์แบบลงทะเบียน ประมาณ 3-5 วันขึ้นอยู่กับพื้นที่ในการจัดส่ง

ราคาเช่าบูชาเกิน 500 บาทขึ้น ส่งแบบ EMS

ระยะการจัดของไปรษณีย์แบบ EMS ประมาณ 1-2 วันวันขึ้นอยู่กับพื้นที่ในการจัดส่ง

ทางร้านยินดีให้บริการ และ ขอขอบพระคุณลูกค้าทุกท่าน ที่ให้ไว้วางใจทางร้านที่เป็นอย่างดีตลอดมา

26 ธันวาคม 2547 แผ่นดินไหว ณ ท้องทะเล อันดามัน เกิดคลื่นยักษ์ (Tsunami) โหมเข้าบริเวณชายฝั่ง ระนอง พังงา กระบี่ ตรัง สตูล และ ภูเก็ตถือว่าเป็นจังหวัดหน้าด่าน

ภัยพิบัติในครั้งนั้นสร้างความเสียหายและเดือดร้อนถึง 326 หมู่บ้าน 54,672 คน ทั้งนี้ ไม่ได้ นับรวมที่เสียชีวิต 5,374 คนกับสูญหายไปอีก 3,132 คนและถ้าตีความเสียหายมูลค่าเป็นเงิน 17,508.67 ล้านบาท โดยไม่นับรวมสิ่งสาธารณประโยชน์ (ราวๆ 1,102.06 ล้านบาท) กับ สิ่งแวดล้อมสลายซึ่งประเมินค่ามิได้

ช่วงแห่งคาบเวลาที่เกิดเหตุ  ชาวภูเก็ตส่วนหนึ่งพากันหลบภัยแบบหนีตายไปแน่นขนัดที่วัดฉลอง หรือวัดไชยธาราม ด้วยศรัทธาและเชื่อมั่นว่า บนผืนที่แห่งนี้ปลอดภัย รอกระทั่งสถานการณ์เข้าสู่ สภาวะปกติ สงบร่มเย็นแล้วจึงพากันแยกย้ายกลับถิ่นฐาน

วัดฉลองในปริมณฑลเชื่อกันว่า มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ประดิษฐานเก่าแก่อยู่ 3 อย่าง คือ พระพุทธรูป ซึ่งชาวบ้านเรียกว่า “พ่อท่านเจ้าวัด” กับรูปหล่อชายชรานั่งถือตะบันหมากเรียกว่า “ตาขี้เหล็ก” และ “นนทรีย์” ซึ่งเป็นรูปหล่อยักษ์ถือกระบองน่าเกรงขาม โดยศรัทธาว่า มีอิทธิฤทธิ์ในด้านปกป้องคุ้มภัย

วัดฉลอง เป็นศาสนสถานที่เก่าแก่ ตั้งอยู่ถนนเจ้าฟ้าตะวันตก ตำบลฉลอง ห่างจากตัวเมืองภูเก็ตประมาณ 8 กิโลเมตร สร้างเมื่อใดไม่ปรากฏหลักฐานแน่ชัด แต่สันนิษฐานว่าเป็นช่วงต้นรัตนโกสินทร์ ในรัชกาลที่ 2

ด้วยสมัยนั้นพม่ายกทัพมาตีเมืองถลาง ราษฎรจึงอพยพขึ้นมาตั้งหลักปักฐานที่นี่ จนรอดปลอดภัยอยู่เย็นเป็นสุข จึงได้สร้างวัดขึ้นเพื่อประกอบกิจทางศาสนา โดยเชื่อและศรัทธาว่าปริมณฑลแห่งนี้เป็นชัยภูมิที่ดีมีความปลอดภัย แล้วจึงอาราธนา “พ่อท่านเฒ่า”มาเป็นเจ้าอาวาสรูปแรก

ศิษย์เอก “พ่อท่านเฒ่า” และเป็นเจ้าอาวาสรูปต่อมาคือ “หลวงพ่อแช่ม” อริยสงฆ์รูปนี้ เป็นที่เลื่อมใสนับถือกันมากของ ชาวภูเก็ตและใกล้เคียง แม้ว่าจะละสังขารไปนานกว่านับศตวรรษ ปัจจุบันความเลื่อมใสก็ยังมิคลาย จะภัยเล็กภัยใหญ่ จะมาถึงหรือยังไม่มา.....ก็ยังภาวนา “หลวงพ่อแช่มช่วยด้วย.!!”

หลวงพ่อแช่ม....เกิดที่ทับปุด พังงา ในสมัยพระนั่งเกล้าฯ รัชกาลที่ 3 เมื่อปี 2370 เข้าสู่ร่มกา- สาวพัสตร์ ณ วัดฉลอง ตั้งแต่เป็นสามเณรได้ ศึกษา วิปัสสนาธุระและวิชาอาคมจนมีพลังแก่กล้า จนเป็น ที่เลื่อมใสจากทั่วทุกทิศก็หันมาพึ่งในบุญบารมี สามารถบำบัดรักษาโรคต่างๆแม้ต้องคุณไสย

เพียง บริกรรมคาถาแล้วใช้ไม้เท้าจี้จุด ก็หาย ได้อย่างชะงัด ถือว่า ไม้เท้าด้ามนี้เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์อันหนึ่งคู่กับชีวิตของหลวงพ่อแช่ม...!!

เมื่อปี 2419 ได้เกิดภัยร้ายแรงและหนักหน่วงแก่สังคม ด้วยชาวจีนอพยพรวมตัวกัน ตั้งเป็น “อั้งยี่” ก่อเหตุวุ่นวายจะเข้ายึดการปกครอง ไล่ล่าฆ่าชาวบ้านแม้เจ้าหน้าที่ก็ต้องลดท่าล่าถอย สร้างความเดือดร้อนไปทั่วทุกหย่อมหญ้า ถึงขั้นบุกทำลายเผาหมู่บ้านที่อยู่อาศัย (ยังมีหลักฐาน ปัจจุบัน หมู่บ้านนั้นมีชื่อว่า บ้านไฟไหม้)

เหตุการณ์ครั้งนั้น ผู้คนต่างหนีตายไปแออัดอยู่ที่วัดฉลอง (เหมือนดั่งที่เกิด Tsunami ครั้งที่ผ่านมา) หลวงพ่อแช่มจึงเอาผ้าขาวม้ามาลงยันต์ เป็นผ้าประเจียดให้ศิษย์โพกหัวแล้วต่อสู้กับอั้งยี่ แล้วก็ปราบพวกกบฏเหล่านั้นสิ้นลงอย่างราบคาบ ยุติความหวาด คืนความสงบสุขให้กับชาวบ้านที่หนีร้อนไปพึ่งเย็นชื่อเสียงได้ขจรขจายมาตั้งแต่บัดนั้น

สมเด็จพระพุทธเจ้าหลวง รัชกาล ที่ 5 ทราบเรื่อง จึงโปรดเกล้าฯให้หลวงพ่อแช่มเข้ามาในพระบรมมหา ราชราชวัง พระราชทานสมณศักดิ์เป็น พระครูวิสุทธิ-วงศาจารย์ญาณมุนี มีตำแหน่งเป็นสังฆปาโมกข์เมืองภูเก็ต อันเป็นตำแหน่งสูงสุดของบรรพชิตจักพึงมีในสมัยนั้น และโอกาสเดียว กันก็พระราชทานนามวัดฉลองเป็น “ไชยธาราม” แต่ส่วนใหญ่....ก็ยังติดปากกันว่า “หลวงพ่อแช่มวัดฉลอง”

หลวงพ่อแช่ม ละสังขารเมื่อวันเสาร์ที่ 18 เมษายน 2451

กรมพระยาดำรงราชานุภาพ ได้บันทึกเรื่องราวต่างทั้งเกร็ดเล็กเกร็ดย่อยในปาฏิหาริย์ของ หลวงพ่อแช่ม ทั้งครั้งยังมีชีวิตและหลังมรณภาพ

มีตอนหนึ่งว่าตั้งแต่หลวงพ่อแช่มมรณภาพไม่ได้เดินทางมาภูเก็ตอีกเลย กระทั่งปี 2471 ได้ตาม เสด็จฯพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าฯ รัชกาลที่ 7 ขณะนั้นหลวงพ่อช่วงเป็นเจ้าอาวาสวัดฉลอง.....จึงแวะไปกราบนมัสการรูปหลวงพ่อแช่ม

รูปที่ตั้งบูชานั้นมีคนเอาทองคำแผ่นมาปิดแก้บนกันจนเต็ม เว้นไว้เฉพาะตรงบริเวณใบหน้าหลวงพ่อแช่มให้รู้ว่าเป็นรูปใครเท่านั้น แม้แต่ไม้เท้าของหลวงพ่อแช่มก็มีการปิดทองด้วยเช่นกัน.....แสดงให้เห็นถึงปฏิปทาในศรัทธาบารมี

ปี 2486 พระวิสุทธิวงศาจารย์ญาณมุนี “เพรา พุทธสโร” เจ้าคณะจังหวัดภูเก็ตสืบสานความเลื่อมใสด้วยการสร้างรูปเหมือนหลวงพ่อแช่มกับหลวงพ่อช่วงประดิษฐานวัดฉลอง จึงได้สร้างเหรียญที่ระลึกหลวงพ่อแช่ม “พิมพ์ยันต์วรรค” จ่ายแจกเป็นการหาทุนในการสร้าง

วัตถุมงคลรุ่นนี้ระยะหลังๆ เป็นของเก่าที่มีประสบการณ์มากมาย

กับ เหตุการณ์ที่เกิดในปี 2547 หรือเมื่อ 8 ปีที่แล้ว ซึ่งเกิดสึนามิ ผู้คนแห่หลบหนีภัยขึ้นไป บนวัดฉลองอย่างหนาแน่น เป็นการเตือนความจำ (ซึ่งพากันนอนกับดินกินกับทราย) เสมือนเมื่อครั้งที่ชาวถลางหนีอั้งยี่เมื่อศตวรรษที่ผ่าน ล่วงถึงศักราชนี้เป็นระยะเวลาที่ นานถึง 136 ปี

รูปธรรมที่จักต้องบันทึกให้ยาวนาน ชาวภูเก็ต จึงได้สร้างเหรียญหลวงพ่อแช่มแบบรุ่นโบราณเป็น อนุสรณ์ เพื่อจ่ายแจกแก่ผู้ศรัทธาเลื่อมใสเตือนไว้มิให้เลือนลืม