พระพิฆเนศวร วัดเบญจมบิตร กรุงเทพ รุ่นสำเร็จสมปรารถนาเพิ่มพูนทรัพย์

พระพิฆเนศวร วัดเบญจมบิตร กรุงเทพ รุ่นสำเร็จสมปรารถนาเพิ่มพูนทรัพย์

รหัสสินค้า – CT 00208

หมายเหตุ : ภาพที่ลงโชว์ไว้เป็นเพียงภาพตัวอย่าง มีการปรับแสงเพียงเล็กน้อย เพื่อความสวยงาม หากอยากชมภาพองค์จริง กรุณา แอดไลน์ (Line) : suratin_tik  ทางร้านจะส่งภาพองค์จริงชมก่อนตัดสินใจ หรือ โทร.สอบถามรายละเอียดวัตถุมงคลที่จะสั่งบูชาก่อนได้ ที่เบอร์ 097-236-5353 

รับประกันแท้ 100% ตามหลักสากล

ทางร้านยินดีให้บริการทุกท่าน และ ขอขอบพระคุณลูกค้าทุกท่าน ที่ให้การสนับสนุนเราเป็นอย่างดี

"พระพิฆเนศวร์" (Genesha) มาจาก"พิฆนะ" แปลว่าอุปสรรคต่างๆ + "อิศวร" แปลว่าผู้เป็นใหญ่ รวมแล้วแปลว่า ผู้เป็นเจ้าแห่งอุปสรรคต่างๆพิฆนะที่แปลว่าอุปสรรคนั้นสะกดด้วย น เสมอ คนมักสับสนกับคำสันสกฤตว่า คเณศที่สะกดด้วย ณ ซึ่งความหมายต่างกัน คำว่าคเณศนั้นมาจาก "คณะ+อิศ" แปลว่าเป็นเจ้าของคณะหรือเป็นใหญ่ในคณะ ตามภาษาราชการนั้นจะใช้คำว่าคเณศหรือพิฆเนศวร์ก้ได้ กรมศิลปากรเองก็ใช้ประปนกันไปทั้งสองคำ

พระพิฆเนศวร์ทรงมีรูปร่างเดียวโดยทรงมีพระเศียรเป็นช้าง มีพระกรรณกว้างใหญ่ มีงวงยาว แต่ทรงมีร่างกายเป็นมนุษย์ มีพระกรตั้งแต่ 4-6-8-16 พระกรแล้วแต่พระภาคที่จะเสด็จมา รูปร่างของพระองค์แสดงถึงสิ่งอันเป็นมงคลดีเยี่ยมซึ่งทรงสั่งสอนถึงความดีและความสำเร็จให้กับผู้เคารพบูชา เรื่องราวของพระพิฆเนศวร์ในศาสนาฮินดูนั้นเริ่มปรากฏอย่างเป็นทางการครั้งแรกหลังพุทธศตวรรษที่11 โดยพระพิฆเนศวร์ทรงกำเนิดในฐานะเทพผู้สร้างและทำลายอุปสรรค ทรงเป็นพระโอรสของพระแม่ปารวตี (ภาคหนึ่งของพระแม่ศรีมหาอุมาเทวี) และศิวะเทพ รายละเอียดของแต่ละตำนานอาจจะแตกต่างกันสรุปพอสังเขปได้ดังนี้

ครั้งหนึ่งชยาและวิชยา พระสหายของพระนางปราวตีแนะนำว่า ปกติพระนางมักจะใช้บริวารของพระศิวะอยู่เป็นประจำ หากพระนางจะมีบริวารเป็นของตนเองก็คงจะดีไม่น้อย จนวันหนึ่งขณะที่ทรงสรงน้ำอยู่ตามลำพัง ก็ทรงนึกถึงคำพูดของพระสหายจึงได้นำเอาเหงื่อไคลออกมาสร้างบุรุษรูปงามสั่งให้ไปยืนเฝ้าทวารมิให้ใครเข้ามาโดยไม่ได้รับอนุญาต เป็นอย่างนี้มาหลายเพลา จนวัหนึ่งพระศิวะได้เสด็จมาฝ่ายลูกก็ป้องกันแข็งขันโดยไม่รู้ว่านั้นคือ พ่อ พระศิวะทรงโกรธจึงสั่งให้บริวารของตนเข้าสังหาร บ้างก็ว่าพระศิวะพุ่งตรีศูลตัดเศียรลูก บ้างก็ว่าพระวิษณุเทพ (พระนารายณ์) มาช่วยรบใช้จักรตัดเศียรความทราบถึงพระนางปราวตี จึงเกิดศึกใหญ่ระหว่างเทพ-เทพีบนสวรรค์ ฝ่ายฤาษีนารอด (นารทฺ) เป็นทูตสันติภาพขอเจรจากับนางปราวตี นางบอกว่าจะสงบศึกก็ต่อเมื่อลูกของนางฟื้นเท่านั้น พระศิวะจึงสั่งให้เทวดาเดินทางไปทิศเหนือให้เอาศีรษะของสิ่งมีชีวิตสิ่งแรกที่พบมาต่อเข้ากับโอรสของนางปราวตี ปรากฏว่าได้เศียรของช้างซึ่งมีงาเพียงข้างเดียวมา ฉะนั้นโอรสของนางปราวตีจึงมีพระนามว่า คชานนะ (มีหน้าเป็นช้าง), เอกทันต (ผู้มีงาเดียว) เมื่อพระพิฆเนศวร์ฟื้นขึ้นมาทราบความจริงว่า พระศิวะคือพระบิดาก็ตรงเข้าไปขมาโทษเพราะรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ทำให้พระศิวะพอใจมากประสาทพรให้พระพิฆเนศวร์มีอำนาจเหนือภูติผีทั้งหลายและทรงแต่งตั้งให้เป็น คณบดี (Ganapati)

ฉะนั้น จึงถือได้ว่าพระองค์ทรงเป็นเทพที่ไม่มีอำนาจยิ่งใหญ่ใดๆ สามารถขวางทางพระองค์ได้เลย จึงเป็นเหตุผลว่าทำไมพิธีกรรมทางศาสนาทั้งหมดของชาวฮินดู (พราหมณ์) และการประกอบกิจกรรมอันเป็นมงคลทั้งหมดจะไม่ประสบความสำเร็จ ถ้าขาดการกราบไหว้บูชาต่อพระพิฆเนศวร์เป็นอันดับแรก ด้วยความเชื่อที่ว่าพลังอำนาจยิ่งใหญ่แห่งพระพิฆเนศวร์นั้นจะขจัดสิ่งขัดขวางและอุปสรรคทั้งหลายให้สิ้นไปด้วยพระอำนาจและพระเมตตาของพระองค์

งาที่หัก คือ ความสมดุลย์แห่งความดี-ชั่ว

มือประทานพร แสดงถึง เทพแห่งความเป็นโภคทรัพย์

บ่วง คือ การตัดกิเลส เครื่องร้อยรัด

คัมภีร์ภารตะ แสดงถึง เทพเจ้าแห่งอักษรศาสตร์และวรรณคดี

จักร คือ เทพอาวุธทำลายสิ่งที่เป็นอุปสรรค

กะโหลก แสดงถึง เทพผู้มีฤทธิ์อำนาจ กล้าหาญ สยบความดุร้าย